Copy gedrag en copy 'right'

Waarom mag en bericht over gebruik van middel X wel in de krant en al die andere gruwelijke zelfdodingen niet?
Er werd breed geschreven over de vrouw van 28 in Den Haag en het vermoedelijke gebruik van middel X dat de CLW ooit gepromoot zou hebben. 
Ik verbaas mij hier over, want de policy van schrijven in de krant over zelfdodingen, en vooral over de gebruikte methodes, is al heel lang die van zwijgen. Vooral niet schrijven over hóe, want dat zou anderen wel eens op een idee brengen.

Ik heb het aan den lijve ondervonden toen een man onder de bus, waarvan ik de chauffeur was, zichzelf nar de andere kant van het bestaan ‘sprong’.

In de krant stond letterlijk: 
“Om onduidelijke reden negeerde het slachtoffer een rood voetgangerslicht. Hij werd fataal geschept door de 52-jarige chauffeuse van een stadsbus.”

Wie was hier het slachtoffer? Er was helemaal geen voetgangerslicht! En ik word daar als onderwerp van de daad neergezet.”
Hij probeerde letterlijk onder mijn bus te lopen. Ik ontweek hem, maar hij wist er  toch onder te komen.*
Zo werd ik afgeschilderd als een soort dader.
Bij slachtofferhulp, waar ik n.a.v. deze ervaring nu al  bijna 10 jaar werk, krijg ik bijna wekelijks te maken met de gruwelijke zelfdodingen:
Onschuldige voorbijgangers, getuigen van zo’n gruwelijke ervaring, die het niet meer van hun netvlies krijgen. Die persoon die van een flat springt als je je boodschappen gaat halen, of  de persoon die onder de trein springt terwijl je op een terrasje een kop koffie zit te drinken, of die man aan een boom in het bos die je tegenkomt als je aan het wandelen bent. 
Nee, dat mag niet in de krant, want stel je voor dat iemand op het idee komt om dat ook te doen.
En dan dat grote artikel in de Volkskrant na 3 juli 2021

“Marjolein
had spijt
van de
Laatste
Wil-pil

Op drie pagina’s uitgespreid en uitgemeten beschreven.
Is daar geen gevaar voor copy-gedrag?
Is dit niet juist een advertentie voor de Coöperatie Laatste Wil?
Als je een ingang wilt naar een middel waar je geen anderen mee belast, lijken daar de beste kansen te liggen?
Of zie ik dat verkeerd?

Eerlijk gezegd begrijp ik het niet, maar maakt me vooral boos.
Of is het nog oude wrok van toen? Toen ik zo vals beschuldigd werd in de krant? 
Ik heb er mee leren leven en het omgebouwd naar positieve hulp, maar kan iedereen dat?

Share this post

Filters

Filters kleuren visie Ik zou het zo graag van de daken (waar anderen van af sprongen) willen schreeuwen In de kleine uurtjes, als ik niet

Lees verder »

Examen bij huisarts

Examen bij huisarts In de media steeds bredere kijk Veel mensen willen niet voor een examen naar de huisarts en dan formulieren invullen en aan

Lees verder »
het Middel

het Middel als middel

Het Middel als middel @Laatstewil, ik zou zo graag onderzoek doen (bijvoorbeeld onder de leden van de CLW) die een, of hét Middel in huis

Lees verder »

Pil van Drion

Pil van Drion Er is nog niet veel veranderd Ik ben het boek van H.Drion aan het lezen. Hij heeft het in 1992 geschreven en

Lees verder »

Copy gedrag en copy 'right'

Waarom mag en bericht over gebruik van middel X wel in de krant en al die andere gruwelijke zelfdodingen niet?
Er werd breed geschreven over de vrouw van 28 in Den Haag en het vermoedelijke gebruik van middel X dat de CLW ooit gepromoot zou hebben. 
Ik verbaas mij hier over, want de policy van schrijven in de krant over zelfdodingen, en vooral over de gebruikte methodes, is al heel lang die van zwijgen. Vooral niet schrijven over hóe, want dat zou anderen wel eens op een idee brengen.

Ik heb het aan den lijve ondervonden toen een man onder de bus, waarvan ik de chauffeur was, zichzelf nar de andere kant van het bestaan ‘sprong’.

In de krant stond letterlijk: 
“Om onduidelijke reden negeerde het slachtoffer een rood voetgangerslicht. Hij werd fataal geschept door de 52-jarige chauffeuse van een stadsbus.”

Wie was hier het slachtoffer? Er was helemaal geen voetgangerslicht! En ik word daar als onderwerp van de daad neergezet.”
Hij probeerde letterlijk onder mijn bus te lopen. Ik ontweek hem, maar hij wist er  toch onder te komen.*
Zo werd ik afgeschilderd als een soort dader.
Bij slachtofferhulp, waar ik n.a.v. deze ervaring nu al  bijna 10 jaar werk, krijg ik bijna wekelijks te maken met de gruwelijke zelfdodingen:
Onschuldige voorbijgangers, getuigen van zo’n gruwelijke ervaring, die het niet meer van hun netvlies krijgen. Die persoon die van een flat springt als je je boodschappen gaat halen, of  de persoon die onder de trein springt terwijl je op een terrasje een kop koffie zit te drinken, of die man aan een boom in het bos die je tegenkomt als je aan het wandelen bent. 
Nee, dat mag niet in de krant, want stel je voor dat iemand op het idee komt om dat ook te doen.
En dan dat grote artikel in de Volkskrant na 3 juli 2021

“Marjolein
had spijt
van de
Laatste
Wil-pil

Op drie pagina’s uitgespreid en uitgemeten beschreven.
Is daar geen gevaar voor copy-gedrag?
Is dit niet juist een advertentie voor de Coöperatie Laatste Wil?
Als je een ingang wilt naar een middel waar je geen anderen mee belast, lijken daar de beste kansen te liggen?
Of zie ik dat verkeerd?

Eerlijk gezegd begrijp ik het niet, maar maakt me vooral boos.
Of is het nog oude wrok van toen? Toen ik zo vals beschuldigd werd in de krant? 
Ik heb er mee leren leven en het omgebouwd naar positieve hulp, maar kan iedereen dat?

Share this post