Gelijkheid versus uniciteit

De visie van een mens ontstaat door wat hij heeft meegemaakt in zijn of haar leven. Hierdoor ontstaan de verschillen en wat vaak gehoord wordt ‘iedereen is gelijk’, is voor mij niet van toepassing.
Voor mij geldt veel meer: ‘iedereen is uniek’. Want van daaruit rijst voor mij een grote  nieuwsgierigheid op.
Juist in die verschillen wil ik de mens leren kennen!
Er zijn mensen waar ik veel mee heb, maar er zijn veel meer mensen waar ik niets mee heb. Ik respecteer de eigenheid en het eigen pad dat gegaan wordt. 
Een ieder ontmoet  gelijken op de eigen weg en ziet anderen hun weg gaan.
Ik ontmoet de mensen van gelijk allooi op mijn weg.
We passeren elkaar, zien elkaar, scannen elkaar, maar je kunt nu eenmaal niet ‘vriendjes zijn’ met de hele wereld.
Daaruit voortvloeiend heeft dus iedereen zijn eigen beeld van leven, dood en sterven.
En vooral door de ervaringen op de vele vlakken van de dood en het sterven gaan de visies alle kanten op.
Welke impact met ervaringen heeft mede jouw visie gevormd?

De grote vraag die dan opkomt:
Waarom willen we onze mening (visie) zo intens opleggen aan een ander? Waarom kunnen we niet respecteren dat een ieder daarin een eigen keuze maakt?
Juist vanuit herkomst, erfenis en ervaringen.
Ik begrijp dat niet!